Dit schreef ik lang geleden voor de viering van internationale vrouwendag.

8 maart

de twijfel blijft: is dit een feest
of treurnis die in feestgewaad
probeert, al dansend, te bereiken
wat het vieren waard zal zijn

wij?
een zootje ongeregeld
wij hebben niets gemeen
dan onberegeld willen kiezen
en dat
     dat
     niet
     kan

het scheidt ons niet van anderen
dus houden wij elkaar in dans 
om te komen waar wij niet
niet langer hoeven
horen bij elkaar